… Even geduld …

Een korte blogpauze heb ik al ingelast. Een beetje ongewild en ongepland. Ik ga er nog een vervolg aan breien. Vanaf februari zal ik er weer staan. Maar nu effe rust om te genieten van het nieuwe en lieve wonder dat zich in ons gezin heeft aangemeld. Meer details, verhalen en avonturen hierover volgen nog.

Liefs,

Me, Myself and We.

Eerste schooldag

Maandag, 5 januari 2015. Een nieuwe mijlpaal in ons leven! De eerste schooldag van onze zoon… Omdat beelden meer zeggen dan woorden…

Eerste ontbijt als kleuter

Met mama aan het klaarmaken voor de eerste schooldag

Nog een beetje dollen met papa

Op de speelplaats op weg naar de klas

In de klas

In de klas

Als de school uit is, allemaal mooi in de rij naar de mama’s en papa’s

Als de school uit is, allemaal mooi in de rij naar de mama’s en papa’s

Wat hebben wij dan nog gedaan die dag? Want Het Ventje had ook een dagje verlof genomen om zoon zowel te kunnen afzetten als te kunnen gaan halen.
We zijn naar het stadhuis gereden. Aangezien wij niet getrouwd zijn en we een kindje verwachten, zou dat kindje normaal gezien mijn naam krijgen, tenzij het erkend wordt door de papa. Dit hebben we dan nog in orde gebracht. Dit kan al voor de geboorte ook. Zo hoef ik niet mee te gaan om dat kindje te gaan aangeven. Ik vertrouw er wel op dat hij de door ons gekozen naam doorgeeft op het stadhuis, maar dat zal wel. 🙂

Daarna zijn we een tasje koffie gaan drinken en een koffiekoek gaan eten in onze stad. Daarna zijn we dan nog nieuwe kleertjes gaan kopen voor zoon nummer 2. Een beetje gek doen kan geen kwaad.

Voor we het wisten, was de dag om. Om 15u20 werden we terug aan de schoolpoort verwacht. Zoon was blij ons te zien. 🙂 Zijn eerste  dag was heel goed meegevallen, en zelfs zonder ongelukjes! Je kan je wel inbeelden dat ik stond te blinken als duizend pas gepoetste spiegels…

Liefs,
Me, Myself and We.

Nieuwjaarsdrink

Vrijdagavond, 2 januari 2015. Afspraak met mijn buurvrouw in een goedkope supermarkt om inkopen te doen voor de nieuwjaarsdrink van de dag nadien met onze buren. Ik zal eerst eens even schetsen hoe dat ontstaan is.

Wij wonen in een nieuwe wijk met 85 huizen. Wij wonen in 1 huisje. Achter ons huis loopt er een klein baantje naar onze garageboxen. Dit is privé-eigendom van tien huizen die op dat baantje uitkomen. In de zomer komen we elkaar wel eens tegen en durven we al is blijven hangen op elkaars terras, maar in de winter is dat minder evident. Vandaar dat we drie jaar geleden begonnen zijn met de Klaverbubbels. (Wij wonen in de Klaverstraat, vandaar deze naam.) We drinken dan samen een glaasje bubbels op het nieuwe jaar in het verschiet en op de buurschap. En om de contacten in de winter ook een beetje te onderhouden. We vragen dan een bijdrage  van € 5 per persoon en hiermee gaan we dan winkelen.

Het eerste jaar was er véél te véél drank en te weinig eten. De dronken staat  van Het Ventje nog in gedachten vergeet ik dat liever dan dat ik eraan herinnerd word. Ik ben van miserie en kwaadheid met onze zoon, toen zes maanden oud, bij mijn ouders gaan slapen. Tjah… Als er iemand geen maat weet te houden en niet naar je luistert als je zegt dat die beter iets anders drinkt en die kotst dan zijn ingewanden uit in de living… Neen, dank je. Voor mij was de maat vol.
Het tweede jaar was er véél te véél eten en te weinig drank… Ja, seg, wij waren ook nog onze weg aan het zoeken he.
Dit jaar was het evenwicht perfect. Genoeg drank, genoeg schnabbels. Niets moeten weggooien. En het was gezellig. Het Ventje had ook wel weer genoeg gedronken, maar nog niet zo erg als dat eerste jaar. Moet hij trouwens ook niet meer riskeren!

Dit jaar hadden we dus een glaasje bubbels voor iedereen, glühwein, twee bakken bier en vier flessen fruitsap. Qua schnabbels hadden we één soort warme hapjes die we in onze over moesten steken, kaas, salami, gehaktballetjes en chips. Het begon om 15uur in de namiddag en ik denk dat de garage sloot om 22uur. (Wij doen dat altijd in een garage van één van de buren. Die heeft er drie. Zo staan we altijd beschut tegen weer en wind, vooral met de kindjes.)

Dit jaar was een supergeslaagde editie. Neen, de baby heeft zich toen niet aangemeld. En niets wees erop dat dat zou gebeuren ofzo. Dus ik waggel nog altijd rond…

Liefs,
Me, Myself and We.

Nieuwjaar

Om drie uur, halfvier lagen we in ons bedje. Het afwasmachine had al één keer gedraaid en was leeggemaakt. Een tweede keer had het ook al gedraaid, maar nog niet leeggemaakt. De enige  afwas die er nog stond was van de taart en koffie. Dat viel al bij al nogal mee, vond ik. Al de rest was wel al netjes opgeruimd en afgeveegd.

Om halftien liep onze wekker af. We werden namelijk om elf uur bij mijn schoonmama verwacht. Ik had voorgesteld om haar – bij gebrek aan het bezoek van haar eigen dochter op nieuwjaar – mee te nemen naar mijn ouders. Dan was ze niet alleen en had ze toch nog een ‘feestje’ op nieuwjaarsdag.

Om halftwaalf zijn we bij mijn schoonmama gearriveerd. We zijn direct vertrokken naar mijn ouders waar we rond halféén waren. Er werd uitgebreid aperitief gedronken, inclusief de nodige hapjes. Een nieuwjaarsversje werd door onze knappe zoon opgezegd (voor zover hij dat al goed kon, want de oefentijd was een tikkeltje te kort door schoolwerk en zijn uitspraak net niet goed genoeg om helemaal duidelijk te zijn). Om halftwee gingen we aan tafel. Er was toast, gekookte eitjes, charcuterie, confituur, minikoffiekoekjes, fruitsap… Een brunch dus in feite. Lekker, gezellig en meer dan genoeg.

Er werd naar het veldrijden gekeken. Ik heb een beetje geslapen op de schoot van Het Ventje. Ik was behoorlijk moe van het feesten en de vergevorderde staat van mijn zwangerschap, denk ik.

Rond een uur of vijf, zes zijn we dan naar huis gegaan. Mijn schoonmama is nog meegekomen naar ons thuis om de overschotjes van oudjaar op te eten. (Niet dat anders niets kreeg, maar dat was er nu over. Konden we er maar beter met drie van eten, nietwaar?) Ik had dat hapje met gerookte zalm en amandelbrood van Jules Destrooper nog gemaakt. Ondertussen was de soep aan het opwarmen en stonden er al groentjes in de microgolf. Ik had de helft van mijn hapje opgegeten en ben ermee gestopt. Ik had geen soep gegeten. Ik heb de groentjes allemaal opgewarmd, samen met de gourmet. Maar eens alles op tafel stond, ben ik in de zetel gaan liggen. Ik heb daar de laatste tijd veel last van, maar als ik te veel hooi op mijn vork neem en te weinig rust, dan blokkeert mijn bovenrug tussen mijn schouderbladen en slaagt dat ook op mijn maag.

Ik lag dus uitgeteld in de zetel met een emmer naast mij. Mijn schoonmama en Het Ventje waren aan het eten, samen met onze zoon. Ik geraakte echt niet recht. Pas tegen een uur of halfnegen heb ik mij terug recht kunnen zetten en toch het  flesje van onze flinke zoon kunnen geven. Maar voor de rest heb ik mij heel koest gehouden.

Toen onze zoon dan zijn bedje had opgezocht, heeft Het Ventje mijn schoonmama naar huis gedaan en ben ik in bed gekropen. Daags nadien was mijn rugpijn wel over, maar het sluimerde nog zo’n beetje…

Enfin, het was een leuke dag en mijn schoonmama vond het ook fijn, zei ze.

Liefs,
Me, Myself and We.

Oudjaar

Omwille van een relatief hoogzwangere status met oudjaar, werd er geopteerd om bij ons thuis de jaarovergang te vieren. Zo waren we dicht bij het ziekenhuis ‘in geval van’.

Zes volwassenen en vijf kinderen tussen één en vier jaar jong. Dat is nu niet onoverkomelijk veel, maar de drukte is toch niet te onderschatten. Hoe zag onze avond eruit?

Eerst aperitief, een glaasje cava, met chips en nootjes. Meer aperitiefhapjes had ik niet voorzien. Die grijpgrage kinderhandjes zaten er ook voor iets tussen natuurlijk.
Of in feite had ik wel aperitiefhapjes voorzien. Hier werd een voorgerechtbordje van gemaakt. Is eens iets anders, he! Op de foto zien jullie links onderaan drie tandenstokers met daarop 1 scampi en 2 stukjes perzik omwikkeld met parmaham. In het glaasje naast de satétjes, vinden jullie Griekse yoghurt gemengd met perzik en dille. Het glaasje rechtsonder, naast dat zwart bordje, bevatte gerookte zalm met daarop een laagje zure room met dille en daarbovenop een laagje amandelbrood van Jules Destrooper. Het glaasje daarboven was een mousse van roze garnalen. De drie ‘balletjes’ (of dat moest er zo toch uitzien en is lichtjes anders uitgevallen) was gerookte zalm met daarin een vulling van komkommer en granny smith appel in kruidenkaas (ik had per ongeluk kruidenboter genomen. Vandaar dat mijn balletjes geen balletjes waren…) Alles was om ter lekkerst, al zeg ik het zelf…

Terwijl wij onze voorgerechtjes aan het verorberen waren, waren de kindjes soep aan het eten. Komkommer – en waterkerssoep, meegebracht door 1 koppel.

Na ons voorgerecht was het dan tijd voor onze soep. De soep werd nog afgewerkt met room en gerookte zalm. Het was wel lekker.
Tijdens onze soep, waren de kindjes aan hun hoofdgerecht bezig: balletjes in tomatensaus met pasta. Met wat anders doe je die kinderen plezier? Frietjes zag ik iets minder goed zitten om te bakken… Ik moet trouwens dringend mijn vet eens vervangen, denk ik.

Toen onze soep op was, hebben we gedanst en geknuffeld met de kinderen. Er werden nieuwjaarsbrieven voorgelezen.
Om tien uur hielden we al een ‘kindermiddernacht’. Er werd afgeteld, er werd gezoend… Daarna kregen ze nog een stukje taart en gingen ze allemaal slapen. Ze waren nogal moe…

Toen de kindjes in hun bed lagen, hebben wij ons hoofdgerecht opgegeten. Gourmet, maar met warme groentjes en koude patatjes. Als warme groentjes had ik worteltjes, boontjes, bloemkool en broccoli, inclusief béchamellesaus! Alles viel in de smaak en heel veel overschot hadden we niet.

Daarna was het  dan ook de beurt aan taart met koffie. Als ik mij niet vergis ook pas na het aftellen, maar nu voor de volwassenen. 🙂 Jammer genoeg met Sing that Song op de achtergrond. En dus ook Peter van de Veire, niet echt mijn idool… Soit!

Om 1 uur ging het eerste koppel met twee kinderen (die niet geslapen hebben trouwens) naar huis. Met het  ander koppel waarvan de kindjes wel sliepen, hebben we nog een spelletje gespeeld. Time’s up. Wij gaan het ons ook aanschaffen. Wreed plezant!

Binnenkort volgen er nog verslagen. Nu ben ik er even tussenuit om mij te laten soigneren door Ellen.

Liefs,
Me, Myself and We.

Gelukkig 2015 !

Heel de maand januari mogen de beste wensen uitgewisseld worden. Ik ben er al redelijk laat mee, maar nog niet te laat.

Jaja, blogstiltes. Ze zijn voor niets goed. En toch heb ik gezien dat er nieuwe volgers zijn bijgekomen. Een welgemeende ‘dank u’ aan u allen! Dat doet deugd! 🙂

Hoe waren jullie feestdagen? Ik zal de mijne eens toelichten. Ik moet daarvoor wel eventjes in mijn geheugen graven, maar dat komt tijdens het schrijven wel goed. Ohja, ik waarschuw je nu al: het kan zijn dat er hier en daar een uitschieter van frustratie tussen zit, maar dat steken we op de hormonen lieve mensen.

Kerstavond hebben we bij mijn ouders gevierd, zoals elk jaar. We trekken ook twee namen om cadeautjes voor te kopen. Anders wordt het nogal veel. De ontvanger (mijn mama) van mijn zelfgemaakt kerstcadeau was zeer blij met haar cadeau. Ze drinkt er nog elke dag uit en heeft zeker twintig keer gevraagd of ik dat echt wel zelf gedaan had. “Ja, mama. Helemaal zelf.” Leuk, tof, origineel… Allemaal woorden die ze in haar mond nam. Mijn tweede ontvanger was mijn broer. Die is nogal gek van retro-dingen à la Betty Boop en van volkswagen. Nu ben ik het een beetje beu om voor hem alleen maar gadgets, en dan nog nutteloze, te kopen. Wat heb ik hem dan gekocht? Een t-shirt en trui. Nu moet je weten dat hij best wel moeilijk is om kleren voor te scoren, maar een paar  dagen later droeg hij die trui toch al. Hij was er oprecht blij mee. Voor mijn eigen Ventje (want  die krijgt sowieso iets) had ik een t-shirtje en hemd gekocht. Het t-shirt dient om onder dat hemd te dragen in plaats van een onderlijfje (ik ken eigenlijk het correct Nederlands woord hier niet voor omdat het quasi niet meer gedragen wordt, denk ik…).

Ikzelf ben ook verwend geweest. Ik kreeg van mijn Ventje een nieuwe portefeuille. Ook had hij nog een zilveren ketting voor me gekocht met een plakkaatje aan. Het is de bedoeling dat na de geboorte van zoon 2 dit plakkaatje gegraveerd wordt met de twee namen van onze kinderen. Ik draag graag zo’n neutraal zilveren ketting dat overal bijpast. Ik was er dan ook heel gelukkig mee. Een foto zal volgen van zodra het gegraveerd is, want zonder iets zegt dat niet veel…
Ook kreeg ik nog een witte, houten kist in cottagestijl met plaats voor vier foto’s op het deksel. In die doos kan ik dan ‘things’ steken. Leuke doos die een mooie plek zal krijgen op mijn nieuw bureau! In de living heb ik daar geen plaats voor…
Ik heb ook nog een wafelijzer annex croque monsieur machine gekregen. Ik had er al één, maar dan zonder wafelijzer, en was daar niet zo heel tevreden over. De nieuwe heb ik ondertussen al gebruikt en die werd goed bevonden.

Het eten was voortreffelijk. Gelukkig had Het Ventje een BOB bij zich, want de champagne en wijn vloeide rijkelijk. Wacht maar! Volgend jaar ga ik er eens invliegen! 🙂 Ik weet niet meer zo goed wat de pot nu juist schafte, maar wel dat het hoofdgerecht bestond uit een wild stoofpotje. Alleen weet ik niet meer goed welk wild dier er op ons bord lag… En uiteraard kroketten!!

Kerstdag werd dan bij mijn schoonmama gevierd. Ook daar hebben we voor het eerst namen getrokken. We worden namelijk een grote groep en als we voor iedereen moeten blijven kopen, dan vliegen de centjes letterlijk de deur uit. De twee ‘volwassen’ tienerdochters van mijn schoonzus kopen zelf cadeautjes en die hebben een iets beperkter budget dan de werkende mens. Ik moest voor mijn schoonzus iets kopen en voor mijn schoonma. Gelukkig werden er cadeau-ideeën uitgewisseld, anders is dat quasi onmogelijk. Voor mijn schoonzus heb ik een t-shirt met lange mouwen van Desigual gekocht. Voor mijn schoonma twee nieuwe tefalpannen voor op haar inductievuur. Voor mijn eigen Ventje had ik dan nog een trui die past over dat t-shirt en hemd van daags voordien.

Wat heb ik gekregen? Een lamineermachine. Zal wel van pas komen tijdens mijn volgende stages en tijdens het lesgeven. Wacht maar af! En misschien ook voor privé gebruik…
Ik werd ook nog  verwend met een flesje parfum waar ik alweer lang naar verlangde, Amor Amor van Chacharel. De rode. Heerlijk geurtje!

Blijkbaar wordt er in onze families vooral ‘nuttige’ cadeaus gegeven met kerst…

We eten ook elk jaar hetzelfde op kerstdag. Toast met gerookte zalm. Tomatensoep met balletjes. Varkenshaasje met champignonsaus en kroketten. Een traditionele kerstbusch. Ook allemaal lekker.

We wilden dan afspreken wat we met nieuwjaar gingen doen, een week later. Schoonfamilie geraakte niet tot bij mijn schoonma op 1 januari en dan zijn het examens… Dus wat dachten we van de 17de januari? “Liever niet. Dat is de dag voor ik normaal gezien moet bevallen.” antwoordde ik. “Ja, zo komt er altijd iets tussen he.” werd er mij gezegd als reactie daarop door mijn schoonzus. Nota bene de meter van onze eerste zoon! Ik weet niet goed… Dat is bij mij niet echt in goede aarde gevallen… Of overdrijf ik weer?

Dit is het wat onze kerstdagen betrof. Later kom ik terug op oud – en nieuwjaar.

Liefs,
Me, Myself and We.