Wat een opluchting. Wat een blok is er van mijn schouders gevallen! Herinner je je nog de hele rompslomp die er volgde op mijn ontslag van september vorig jaar? Het was nogal een geloop en een gedoe, maar om het kort samen te vatten: het is in orde!
Vorige week dinsdag kreeg ik een mail van mijn vakbond. “U heeft een goedgekeurde code gekregen voor de maanden april tot en met juli. U zal dus uitbetaald worden. Maar is het mogelijk ons de controlekaarten voor deze 3 maanden opnieuw te bezorgen, net zoals uw inschrijvingsbewijs bij de VDAB?”
Eerst was ik blij, tot ik de ‘maar’ las. Het is toch niet mogelijk, he?! Nu dat weer! Ik mail vriendelijk terug dat ze mijn inschrijvingsbewijs twee weken geleden nog maar een derde keer gekregen hebben, maar dat ik ondertussen een vrijstelling heb gekregen bij de VDAB. Ik vroeg ineens ook welke controlekaarten ik nu opnieuw moest indienen, want door die vrijstelling heb ik er geen blauwe meer, maar witte. Bon.
Ik kreeg een mail terug met de vraag of ze mij die blauwe controlekaarten opnieuw moest opsturen. Uiteraard heb ik ‘ja’ geantwoord! Woensdag zaten ze al in mijn bus.
Donderdagochtend, ik ga wéér naar het kantoor van mijn vakbond. Ik krijg eindelijk een ticketje toegewezen. Maar mijn kaarten had ik nog niet afgegeven. “Ik wil ze persoonlijk afgeven en horen dat het in orde is, dat ik binnen twee dagen weer geen brief krijg om te zeggen dat er iets niet in orde is.” Ik werd begrepen.
Ik kwam bij een man terecht. Die zegt mij: “het is allemaal in orde. Ik ben nu de betaling aan het valideren.” Je wilt niet weten hoe blij ik was. Echt serieus! Bovenop de betaling die volgde, kwam er ook nog een bijpassing, want ik had te weinig gekregen. Ongelooflijk content was ik! Ik wil vertrekken, en die man van de vakbond zei me: “Ik wil u nog bedanken voor uw koelbloedigheid, mevrouw. In uw plaats zou ik bijlange zo kalm niet kunnen gebleven zijn. Want het had nogal wat voeten in de aarde, he.” Ik schrok van deze woorden, want ik vond dat ik alles behalve koelbloedig was. Maar langs de andere kant wil dat ook zeggen dat ze daar heel wat andere gevallen dan mij over de vloer krijgen.
Bon, gisteren was ik helemaal content. Het geld stond op onze rekening. Eindelijk in orde! En vanaf nu zal het ook zo zijn. Oef.
Van slag was mijn stageles die ik nadien gaf een pak beter dan eerder in de week. En thuis was ik ook plots een ander mens. Want zo lopen en doen, dat vreet toch aan een mens…
Liefs,
Me, Myself and We.