Wat een geloop en gedoe …

12 september 2016. De dag voor mijn 31ste verjaardag. Die dag kreeg ik mijn ontslag en moest ik als een crimineel het bedrijf verlaten. In tranen heb ik Het Ventje gebeld. Want hoe je het ook draait of keert: een deuk in je ego is het wel…

Ik werd uitbetaald tot 6 april 2017 na 6.5 jaar dienst enzo. Hoe dat juist wettelijk geregeld is weet ik niet, maar ik was toch een paar maanden ‘gerust’. Ik ben wel quasi onmiddellijk naar mijn vakbond gegaan om mijn verhaal uit de doeken te doen en te vragen wat ik nu moet doen. “Niets, kom gewoon eind maart terug, een week voor je uitbetaling afloopt, en dan zullen we alles in orde brengen.”

Zo gezegd zo gedaan. Eind maart ging ik terug naar de vakbond, maar ondertussen had ik ook al gewerkt in het onderwijs. Ik zat dus met een grote C4 van mijn eerste werkgever, en een kleine C4 van in het onderwijs. So far so good. Alle papieren waren op tijd binnen en doorgestuurd.

Pas na een tijdje en nadat ik zelf terug naar het ACV ben gegaan, kreeg ik te horen dat er een probleem was met mijn dossier en dat er een bepaald document ontbrak. Het dossier werd vanuit de RVA terug opgestuurd naar het ACV waar het nooit is toegekomen. Waar waren mijn papieren? Kwijt. Simpelweg kwijt. In die 19 jaar dat die mevrouw voor de vakbond werkte, heeft ze dat nog nooit meegemaakt…

Blijkbaar had ik in 2007 ook een werkloosheidsuitkering aangevraagd in Vlaams-Brabant, maar nooit gekregen omdat ik direct nieuw werk had. En blijkbaar ontbrak er dus een overdrachtsformulier om mijn dossier van RVA Vlaams-Brabant naar RVA Oost-Vlaanderen over te dragen. Dat papier werd ingevuld en ondertekend, maar tegelijkertijd werd er mij ook gevraagd om contact op te nemen met mijn ex-werkgevers (zowel de privé als de school) om nieuwe originele C4’s op te sturen. Ik heb hier wijselijk voor bedankt en gezegd dat ACV dit zelf mocht doen. Het is ergens bij hun communicatie dat mijn papieren zijn verloren gegaan en ik neem liever geen contact meer op met mijn privé-werkgever. (Ik heb trouwens ook quasi iedereen die daarmee te maken heeft geblokkeerd op Facebook en Instagram.)

Uiteindelijk waren mijn C4’s dan opnieuw in orde, dank u ex-werkgevers. Dus dacht ik dat het in juni wel in orde zou komen… Niets daarvan. In juli nog altijd geen uitbetaling gekregen, dus ik terug… Er werd gebeld naar RVA: “Ze moeten je nog een code geven, maar dat zal tegen eind volgende week in orde zijn.”

Vorige week (we zijn bijna midden augustus): nog steeds niet in orde. Er werd opnieuw gebeld naar RVA: “Het is allemaal in orde, eind volgende week krijg je daar nieuws over.”

Vandaag had ik nog niets in de bus gekregen en aangezien het ACV alleen in de voormiddag open was, ben ik nog maar eens teruggegaan. “Ahja, vandaag werd er iets in je dossier gewijzigd. Neem maar een nummertje en wacht nog maar even.” (Een uur heb ik in de wachtzaal gezeten…)

Bon, ik kom aan een bureautje bij een vriendelijke dame (ze zijn daar allemaal wel vriendelijk hoor, hoewel ik ook behoorlijk boos begin te worden) die me wist te vertellen dat er een 0 code werd gegeven vanaf 7 april, de dag waarop ik mijn uitkering aanvroeg, en een deftige code ga krijgen vanaf 28 juli 2017. Ik vroeg dus, net zoals jij nu denkt: “Wilt dat dan zeggen dat ik geen uitkering ga krijgen van 7 april tot 28 juli?”

“Inderdaad.” werd mij gezegd en tegelijkertijd werd er mij ook verzekerd dat er maandag contact wordt opgenomen met de RVA, want dat ik wél met alles in orde en op tijd was, maar dat de communicatie tussen beide volledig is verkeerd gelopen en dat het dus niet aan mij lag.

Nu hoop ik maar dat het ACV het in orde gaat krijgen, of ik moet naar de arbeidsrechtbank stappen… Vandaag zat er trouwens een brief in de bus met de beslissing van de RVA op vermeld. Gelukkig had ik al een woordje uitleg gekregen, of ik zou gewoon gefreakt hebben.

Maandag zou ik dus meer moeten weten (nog wachten) en ga ik weten hoe ze dat gaan oplossen. Ik ben eens benieuwd, want hoe je het ook draait of keert: onze spaarpot geraakt stilaan leeg… Gelukkig heb ik een vakbond om dat een beetje voor mij op te lossen. Ze nemen er wel hun tijd voor, maar als je dat allemaal zelf moet in orde brengen: waar moet je in hemelsnaam zijn? Ik zou het echt niet weten…

En zo heb ik dus deze voormiddag mijn tijd een beetje verspild en verspeeld…

Liefs,
Me, Myself and We.

12 gedachtes over “Wat een geloop en gedoe …

  1. Zij zegt:

    Vreselijk, die instanties! Ze maken fouten (oké.. dat kan gebeuren), maar het in orde maken neemt eeuwen in beslag!
    Wat me opvalt.. zij maken fouten.. maar jij wordt er voor gestraft. Je moet lang wachten.. of je verliest een deel van je uitkering.
    Ik heb het heel erg lang geleden ook allemaal meegemaakt. Gelukkig ging het nu vrij vlot. Ik hield mijn hart al vast toen ik me ging inschrijven. Behalve, dat ze me twee keer hebben laten komen om de gezinstoestand aan te passen. Alles was in orde.. dan weer niet.. dan weer wel.. blijf word je daar niet van :-/

    Like

  2. misssexandthecity zegt:

    Dit valt toch niet te begrijpen in het digitale tijdperk……..pure kafka, waar alleen degene die het slachtoffer is moet voor opdraaien, stel je voor dat je alleenstaande bent?? Anno 2017?

    Like

    • memyselfandwe zegt:

      Dat zijn wij al heel de tijd dat dit spelletje duurt aan het zeggen tegen elkaar: wat nu als alleenstaande? Dat is toch helemaal te gek voor woorden! Ik heb nog geluk, maar iemand zonder partner… Mannekes toch. Ik mag niet denken aan de miserie die die persoon dan meemaakt.
      Ik wil trouwens pas overgaan op digitaal als ik zeker weet dat alles in orde is. Zolang dat dat niet het geval is, blijf ik langsgaan…

      Like

Plaats een reactie