Ik ben het nieuwe jaar een beetje in mineur gestart… Op oudejaarsavond zelf ben ik behoorlijk ziek geworden van de drank. Voor je nu denkt dat ik een alcoholiste ben: neen, dat is het niet. We zijn begonnen met een glas cava als aperitief. Nadien hebben we een glas gin tonic gedronken. Tijdens het eten een glas witte wijn. Van mijn rode wijn heb ik eens geproefd, maar niet uitgedronken. En na middernacht terug gin tonic. Die laatste is mij zo slecht bevallen dat ik bijna moest gaan overgeven… Ik voelde mij slecht! Ongelooflijk! Ik denk dat ik gewoon teveel gemengd heb…
De woensdag na nieuwjaar werden we verwacht bij vrienden om nieuwjaar te vieren en nieuwjaarsbrieven te lezen. Ook daar kreeg ik een gin tonic voorgeschoteld die mij ook niet zo goed bevallen is, maar nog niet zo erg als met oudjaar. Ik begon me daar gewoon slecht te voelen… Spierpijn over heel mijn lijf, een lelijke hoest, koorts… Ik had het allemaal.
De maandag nadien ben ik dan maar eens naar de dokter gegaan omdat ik mij nog altijd niet goed voelde. Griep in combinatie met een bronchitis werd me gezegd. Daarmee dat ik mij zo slecht voelde! Maar de examens komen eraan! Ik voelde me zo slecht dat ik heel de week nadien vooral geslapen heb. Kinderen afzetten in de crèche en de school en dan terug mijn bed in tot ik ze moest gaan halen. Geen eetlust… Soit. Ik heb al een betere blokperiode gekend…
Nog een week later ben ik nog maar eens teruggegaan naar de dokter. Mijn hoest ging niet over, integendeel. Ze bekeek me nogal bedenkelijk toen ik begon te hoesten. “Oei. Dat klink slechter dan vorige week.” Ja, waarom denk je dat ik terug ben? Nog een weekje rusten en uitzieken. En puffen en antibiotica slikken. Ik kreeg ook een briefje dat ik mijn examens niet kon afleggen. Het zou nogal wat zijn om voor mijn docenten te zitten en een hoestbui te krijgen waarbij ik begin te kokhalzen. Noch voor hen, noch voor mij, noch voor eventuele medestudenten zou dit fijn geweest zijn.
Ik had gehoopt mijn examenkans in juni te krijgen, maar dat is dus “tegen mijn rekker”. Ik moet alles in augustus inhalen en verlies een examenkans. Jammer, want ik heb er ook niet voor gekozen om zo ziek te zijn. Ik ben echt in jaren zo ziek niet geweest. Ach ja. Kan al eens gebeuren, he. Ik kon echt niks doen. Laat staan studeren. Jammer, maar het is nu zo.
Ik hoop dat jij jouw jaar beter hebt ingezet dan ik. Een goede gezondheid, dat is wat ik je toewens. Want je mag het draaien of keren zoals je wilt: daar valt of staat toch veel mee, he.
Liefs,
Me, Myself and We.
Me, Myself and We 