Tachtig jaar. Het is een gezegende leeftijd.
Ik wacht op mijn zoon, kleinkinderen en zelfs achterkleinzoon! Die gaan langskomen om samen met mij mijn verjaardag te vieren.
Ik hoor een auto naderen. Mijn hart maakt een sprongetje. Ik ga aan het raam staan en zie een auto voorbijrijden. Neen, het zijn zij niet… Jammer. Ik ga terug in de zetel zitten wachten. Ik kijk op de klok. Het is al elf uur. Ze gingen toch komen tegen de middag? Dan wordt het wel tijd!
Ik hoor weer een auto. Ik blijf zitten. Ik hoor die auto vertragen. Zou ik het toch proberen? Ik kijk stiekem door het venster. Ja! Ze zijn daar! Oh wat ben ik blij! Ik ga naar de voordeur en doe die open. Ze stappen uit. Ik strek mijn armen uit naar mijn zoon en schoondochter. Wat ben ik blij! Ik geef hen drie kussen. Mijn kleindochter en haar man lopen erachter. Ook zij krijgen drie zoenen. Mijn achterkleinzoon is ook van de partij. Die komt op mij afgelopen en zegt “Dikke knuffel geven!”. Mijn kleinzoon en kleindochter komen ook binnen. Ze hebben een grote doos meegebracht.
Ik ben zo gelukkig dat mijn familie zo ver komt rijden om samen met mij mijn verjaardag te vieren! We gaan aan tafel zitten met een vers gezette pot koffie. Uit de doos komt een grote taart! Tachtig kaarsjes worden aangestoken. De taart komt naar me toe, met die tachtig brandende kaarsjes.
“Blaas ze maar uit, oma. Doe een wens.” en ik blaas de longen uit mijn lijf. Iedereen applaudisseert. De taart wordt aangesneden. Iedereen krijgt een stukje. De taart is overheerlijk! Zou ik mijn wens delen met mijn familie of niet?
Na een tijdje gaat iedereen naar huis.
Voor mij de ideale gelegenheid om mijn wens te laten uitkomen…
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
300 WE is een schrijfopdracht van Plato. Schrijf een verhaal van 300 woorden waarin een bepaald woord – ditmaal verdelen – niet voorkomt. Meer bijzondere, mooie en ontroerende verhalen vind je op: http://platoonline.wordpress.com
Me, Myself and We 