Het Ventje en ik gaan deelnemen aan een wereldrecordpoging.
Een bepaalde radiozender gaat proberen het wereldrecord ‘ontbijt op bed’ te verbreken. Ik vond dat wel een fijn initiatief en ik had ons daarvoor ingeschreven. Van donderdag op vrijdag in het gebouw van dat radiostation gaan slapen. Ik ben op vrijdag sowieso thuis. Dat radiostation bevindt zich recht tegenover Het Ventje zijn werk en die heeft glijdende uren. Ideaal dus om ons daarvoor in te schrijven.
Een beetje zotheid kan nooit kwaad.
Ik had trouwens nooit verwacht dat we erbij zouden mogen zijn, maar vorige week vrijdag kreeg ik dan een uitnodiging in mijn mailbox. We zijn erbij!
Ik moest alleen Het Ventje nog inlichten… En iets van opvang regelen voor onze Kleine Man.
Morgenavond komt mijn zus naar ons thuis. Zij blijft slapen zodat ze vrijdag onze Kleine Man naar de crèche kan doen. Ze zijn daar nu niet bepaald flexibel en we betalen voor die dag, dus ja… Het Ventje komt donderdagavond naar huis. We laten pizza leveren ofzoiets en dan vertrekken we samen naar onze overnachtingsplaats.
Vrijdagochtend gaat Het Ventje dan na de uitzending gewoon naar zijn werk. Mijn papa komt mij oppikken en dan rijden we naar mijn zus die bij mij thuis is. We gaan er een gezellig dagje van maken. Er is wel één boodschap die ik zeker en vast moet doen, namelijk de geboortekaartjes en de labeltjes voor de doopsuiker gaan bestellen.
Alles is gekozen: de naam, het kaartje, de suikerboontjes… Ik heb er zin in om ze zelf beginnen te knutselen!
’s Avonds gaat Het Ventje dan mijn mama oppikken en dan eten we met z’n allen gezellig bij ons thuis iets lekkers. Maar wat? Daar moet ik nog eens over nadenken… Iemand tips?
Enfin. We gaan zot doen! En na afloop zal ik proberen jullie te trakteren op een paar fotootjes en uiteraard een fijn verslag van onze wereldrecordpoging.
Liefs,
Me, Myself and We.
Me, Myself and We 