Eerder konden jullie al lezen hoe ik graag mijn weekend gezien had. Maar zoals jullie wellicht weten komt een planning in iemand zijn hoofd nooit overeen met de werkelijk uitgevoerde plannen.
Vrijdagavond verliep een beetje zoals gepland. Het eerste deel: de jongens gaan halen, mijn jogging aandoen en het eten maken is goed gelukt. Voor mij werd het uiteindelijk loempia met roze garnalen en ik moet zeggen: het was lekker! De jongens in bad steken is niet meer gelukt, want het was snel laat. Ook waren de aardappelen voor de jongens grandioos mislukt. Leeggekookt en aangebrand. Dat kan stinken! Enfin. Ze hebben dus Ardeense vink gegeten met brocolli zonder patatten.
Zaterdagochtend was Ilian wakker om 7u. Om 10 na zeven zijn we naar beneden gegaan en heb ik hem zijn fles gegeven. Een uur eerder dan ik gehoopt had! Ik wou me dus na dat flesje nog even in de zetel installeren terwijl Ilian in zijn park lag, maar dat was buiten Mauro gerekend. Om kwart voor acht stond die aan de trap “mamaaaaaa! Ik wil mee naar beneden!” te roepen. Ik ben hem dan maar gaan halen en heb hem bij mij onder het dekentje in de zetel genomen en een filmpje van Plop opgezet. ‘Plop in de wolken’. Mauro keek naar de film; ik sliep een beetje half in coma maar toch met één oog open.
Om negen uur was de film afgelopen en verkondigde Mauro dat hij honger had. Hij installeerde zich al aan de keukentafel terwijl ik de slaap uit mijn ogen wreef. We hebben dan maar ontbeten. Blauwe ontbijtgranen voor Mauro, Special K voor mij. Tijdens ons eten werd Ilian ook weer wakker en begon die te brabbelen. Om halftien zijn de we dan naar boven gegaan. Papa werd een eerste keer wakker gemaakt. De kindjes werden in bad gestoken. Om tien uur waren ze allebei gewassen en aangekleed en waren we terug beneden. De papa is ook beneden gesukkeld, die dronk een tas koffie terwijl ik mij aan het douchen was.
Om halfelf was ik beneden, heb ik de verzorgingszak van Ilian gemaakt (pampers, reservekleren, een potje patatjes) en om tien voor elf zaten we in de auto. We gingen eerst naar Dreamland om een cadeautje te scoren voor volgende week zaterdag. Dan zijn we even in Dreambaby binnen geweest en hebben we nog een paar nieuwe body’s voor Ilian meegebracht alsook nieuwe fopspenen.
Na het winkelen zijn we naar mijn schoonmama gegaan. We hebben Ilian daar zijn patatjes gegeven en zelf een boterham gegeten. Na het eten ging Het Ventje het gras afrijden. Ik heb me bezig gehouden met wiskunde. De kindjes hebben zich ook bezig gehouden. We zijn een beetje blijven hangen en om 15uur zijn we naar huis gegaan.
Thuisgekomen om halfvier heb ik fruitpap gemaakt voor Ilian en hem die gegeven. Ondertussen stak Het Ventje een machine was in en at Mauro ook een stuk fruit. Na het eten ging Ilian een beetje slapen en Het Ventje naar de Delhaize met Mauro achter balletjes in tomatensaus. Ik wou me dan ook eventjes in de zetel leggen om te dutten, maar ik kreeg dadelijk het volgende naar mijn hoofd geslingerd “Een lief vrouwtje zou zelf naar de winkel gaan en mij naar de qualificaties van de Formule 1 laten kijken in plaats van te dutten.” Ik heb me dan maar rechtgezet en het afwasmachine leeggemaakt. Maar Ilian weende nogal veel, dus echt makkelijk was dat niet. Enfin. Ik was niet zo goed gezind na die opmerking eigenlijk, maar allez. (Er zit een heel verhaal achter, maar dat zal ik misschien nog wel eens vertellen…)
Toen Het Ventje thuiskwam was ik aan het strijken. Balletjes in tomatensaus had hij niet gevonden dus was het lasagne geworden. Voor mezelf had ik een wrap gemaakt volgens dat Weight Watchers boek. Om kwart na zes waren we aan het eten. Dan tafel afruimen en nog een beetje tv kijken met Mauro tot vijfentwintig na zeven.
Dan ben ik naar de garage gegaan, heb mijn fiets genomen en gewacht op twee buurvrouwen. Om acht uur wilden we in De Werf zijn, met de fiets, om naar Battle, the show te gaan kijken. (Later meer daarover.) Rond tien uur was het optreden afgelopen, zijn we weer op onze fiets gekropen en naar Bar Terroir in Aalst gereden. We hebben alledrie een lekker glaasje rosé wijn gedronken, gevolgd door een glas rode wijn en vergezeld van een charcuteriebordje. Om een beetje te ontnuchteren heb ik na die twee glazen wijn een glas spuitwater gedronken. Voor een kleine 50 euro hadden we met drie lekker gedronken en gesnoept. Rond één uur kropen we opnieuw op onze fiets engingen we naar huis.
Om halftwee kwam ik thuis (nog een beetje napraten aan de garageboxen, je kent dat wel). De gordijnen waren nog open en de lichten brandden nog volop. De tv stond nog aan, maar Het Ventje lag diep te slapen. Hij heeft niet gemerkt dat ik thuis was en ik kreeg hem niet wakker. Om kwart voor twee ben ik in bed gedoken.
Om zeven uur waren de twee jongens opnieuw wakker! Weer zo vroeg! Maar nu mocht ik blijven liggen en heeft papa zich om de kinderen bekommerd. Pas om tien voor tien ben ik naar beneden gegaan. Ik heb snel ontbeten en heb dan Mauro bij mij geroepen. Samen hebben we appelcake gebakken. Mauro mocht de bakvorm ‘schilderen’ met gesmolten boter. Hij mocht de suiker in de mengkom kieperen en de keukenrobot aanzetten. Ondertussen stond de boter te smelten die ik bij het suiker en ei mengsel kapte. De bloem hebben we samen gezeefd. Eerst heb ik gemengd, nadien mocht Mauro roeren. Ik sneed de appels in kleine blokjes. Mauro mocht die eerst in een kommetje doen. Als de appels gesneden waren, mocht hij alles onder het beslag doen. En maar roeren! Dan alles in de bakvorm gieten en alles in de oven schuiven. Ik denk dat Mauro het leuk vond om de pot uit te likken.
Ilian zijn patatjes werden gemaakt in de babycook. Rond twaalf uur kon hij eten (nadat ik de keuken van ons bakavontuur had opgeruimd). Na de patatjes aten wij een boterham en Ilian viel rechtopzittend in zijn stoel in slaap. Ik heb hem om halféén naar boven gedragen. Zijn pamper ververst en in zijn bedje gelegd. De cake stond ondertussen af te koelen. Ik heb me deftig aangekleed. Dan terug naar beneden en wat gestreken. Om kwart voor twee alles opgeruimd, want om twee uur kregen we bezoek.
Het werd twee uur, geen bezoek te zien. Het Ventje zat naar de Formule 1 te kijken. Mauro liep een beetje rond. Ilian sliep. Uiteindelijk heeft Mauro op de iPad een beetje naar Brandweerman Sam gekeken. Om kwart voor drie kwam ons bezoek dan toe. Als je zo aan het wachten bent, dan gaat de tijd traag voorbij. Zeker omdat je aan niks meer kan beginnen ofzo.
We dronken een glaasje cava, er werden cadeautjes uitgepakt, Ilian werd gewekt en die kreeg dan weer fruitpap. Na de fruitpap installeerden wij ons ook aan tafel om appelcake te eten en koffie te drinken. Om zes uur is ons bezoek dan vertrokken. Het was gezellig!
Dan nog snel de verzorgingszak van Ilian gemaakt (pampers, reservekleren en twee flesjes). Snel-snel de auto in en wij weg naar mijn ouders. Om kwart voor zeven kwamen we daar toe. Ilian zijn pap gegeven. Dan lekker gegeten. Om kwart voor tien vertrokken we daar opnieuw. Onderweg gestopt bij mijn schoonmama om Mauro daar te gaan afzetten. Die bleef daar slapen zodat hij vandaag niet uit zijn bed gehaald moest worden. Om kwart voor elf waren we thuis. Ilian kreeg zijn fles om elf uur en zelf lag ik in mijn bed om kwart na elf.
Om zes uur liep mijn wekker af. Snel mijn haar bij elkaar gebonden, mascara aangebracht, tanden gepoetst. Dan naar beneden om twintig na zes, koffie gedronken, ontbijtgranen gegeten, lunchpakket gemaakt en om tien voor zeven zat ik achter het stuur van mijn auto richting werk.
Zo zie je maar. De planning die je in je hoofd hebt komt nooit helemaal overeen met de werkelijkheid. Het was een fijn weekend. Maar ik ben toch nog moe.
En bij jullie? Slagen jullie er altijd in om jullie planning volledig af te werken?
Liefs,
Me, Myself and We.